Aku harap ini bukan penghujungnya
Aku rasa penyesalan kerana menunggumu Sang Bulan. Tiba-tiba aku rasa seperti ingin berputus asa sahaja. Adakah ia sebab si hujan. Si hujan yang hadir menyelubungi mu Sang bulan. Tetapi aku merindukan cahaya mu yang menyinari Alam maya ini. Hilang rasa kegelapan malam tika kau hadir. Aku rasa kehilangan cahayamu. Setiap hari aku berdoa agar kau hadir dan terus menyimbah cahaya kepadaku. Bulan kau mahu dengar hasil nukilan ku, kan ku dendangkan puisi ini untuk mu supaya kau kan tetap ada untukku.
Cinta tanpa syarat
Ku beri padamu cinta
Paling indah sesuci salju
Semanis cinta pertama
Dan sepasrah rindu
Belabuh di pantai perkasihan yang tenang
Cintaku untukmu tanpa cagaran
Seribu duri curiga
Cintaku untukmu tanpa syarat
Merentang badai mungkir
Kerana seluas langit memayungi
Begitulah cintaku
Yang kutatang butamu…
Adakah kau dengar puisi ku ini sang bulan. Betapa kasihnya aku pada cahaya mu. Tetapi mungkin aku yang lebih-lebih memberi kasih ku ini. Mungkin aku tersilap membuat pilihan. Mungkin tiada sekelumit rasa kasih mu untukku. Malunya aku pada sang bulan. Tetapi sang bulan, aku berterima kasih kepadamu kerana kau singgah sebentar di perkarangan hatiku ini. Hilang rasa sunyi aku sebentar dek kerana kehadiran mu sang bulan. Dan kau juga bukan arjuna hati ku yang di tetapkan oleh Allah S.W.T. Aku pasrah. Jika kau di takdirkan untukku aku terima dengan hati yang terbuka. Bukan salah ku..
Monday, November 16, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment